عکاس: نازيمي دونيد خيلي جالبه! آدم تا وقتي مجبور نشده که حرف بزنه نمي دونه که چقدر حرف داره که به ديگران نگفته!!!! واينکه هرکدام از ما يه صندوقچه بزرگ اصرار داريم
من برخلاف ظاهرم و چيزي که اغلب اطرافيان مي بينن، فوق العاده جوشي هستم (يعني زود جوش ميارم) بارها هم گفتم که خدا هيچ موجودي رو به صبوري علي نيافريده
من در کودکي دچار نوعي ترس بودم...ترسي که با کابوسهاي شبانه همراه بود، گاهي مي شد که شبها روي تختم حشرات بزرگ مي ديدم . به همين دليل خيلي از شبها تا 5سالگي پشت در اتاق مامان وبابا کز مي کردم بيصدا گريه مي کردم...آخه خجالت مي کشيدم بيدارشون کنم....نگران نشيد، آنها بالاخره هميشه صداي دخترشون رو مي شنيدن
تا 6سال پيش بزرگترين فرد حاضر در زندگيم محس مخملباف بود! خوب اين رو خيلي از دوستان نزديکم مي دونن! باتمام حرفهايي که درموردش هست، من واقعا خيلي چيزها ازش ياد گرفتم به همين دليل هميشه سپاسگزارش هستم وبايد بگم خدا، عشق و سينما رو از او دارم
از اينکه ديگران اشتباهاتم رو به رخم بکشن، نفرت دارم، چون خودم جلوتر از بقيه هميشه اشتباهات و ايراداتم رو مي دونم، تو مدرسه هم حاضر بودم بدترين تنبيه ها رو بشم اما هرگز جلوي ديگران سرزنش نشم
قبل از هرسفر، دلشوره مي گيرم....انگار بدترين اتفاقات ميخواهد بيافته، اما همين که سفر شروع ميشه، همه رو از ياد مي برم، آخه عاشق سفرم
خوب من هم با تشکر از الهام، گيتي و سوشاد و پرهاي لالايي، شاهين ، علک رو براي ادامه بازي دعوت مي کنم.
