تنها بهت

در تاریکی بی پایان و آغاز
* بهتی در پس در تنها مانده بود

و من نور آبی را دیدم که پائین آمد و در را باز کرد

و ما همه داخل شدیم

*سهراب سپهری

عجب

آدما لزوما همه از مادر بدنیا نمیان
بعضی ها از تو تخم در میان
بعضی ها هم از تو لپ لپ

عکاس : علک

مکان : کارخانه آرامش